Araştırmalar babaların, küçük çocuklu ailelerde anne depresyonun olumsuz etkilerini hafifletme gücüne sahip olduğunu ortaya koymaktadır.
Anne depresyonu hafife alınacak bir durum değildir. Gelişmekte olan ülkelerdeki kadınlar ile gelişmiş ülkelerde olan kadınları mukayese ettiğimizde gelişmekte olan ülkelerdeki kadınlar depresyona daha çok girmektedir.
Endüstri toplumlarında kadınların %5-18’ini, gelişmekte olan ülkelerde ise %30’u etkilemektedir. En üzücü olan ise, annenin depresyona maruz kaldığı evlerde daha az bağlılık, sıcaklık ve ifade gücü, daha fazla çatışma yaşanmaktadır.
Depresyondaki annelerin çocuklarının ihtiyaçlarını gidermekte ve bazı görevleri üstlenmede ciddi sorunlar yaşadıkları doğrudur. Bu anneler, çocukların sosyal hayata katılımı için eksik kalır, birbirine daha az bağlı, iş birliğinden yoksun çocuklar yetiştirmektedir.
Baba ve çocuk ilişkisi güçlü olan ailelerde, çocuklar annelerinin negatif duygu durum bozukluklarından daha az etkilenir ve annelerin de depresyonlarında azalma görülür. Aile kurmak ve çocuk bakımını üstlenmek bir takım işidir. Eğer babalar hassas davranır ve çocuklarının gelişimine müdahale eder, ebeveynlik işini sadece anneye bırakmaz ve aileleriyle ilgilenirlerse, annelerin depresyonu da azalır.
Özellikle annelerin neredeyse % 80’inde lohusalık depresyonu yaşandığı düşünüldüğünde çocuk bakımında babalar kritik bir noktada yer almaktadır Bu nedenle ebeveynlik rollerinin eşit şekilde yapılması oldukça önemlidir.
